El Karda Gönül Yarda

El Karda Gönül Yarda

Uşşâkî meşayıhından Sıddîk Nâci Eren Efendi’nin sohbetlerinde sık kullandığı tabirlerden biri de ” El Karda Gönül Yarda” dır.

Ticaret ve alışveriş’in kendilerini Allah’ı anmaktan, namazı hakkıyla kılmaktan ve zekatı vermekten alıkoymadığı, gözlerin ve gönüllerin dehşetle sarsıldığı bir günden korkan kimseler ” Nur suresi: 37 ayet.

“El kârda, gönül yârda”
Bu söz, Sıddık Naci Eren Hazretleri’nin Uşşâkî yolunda sıkça hatırlattığı, dervişin hayattaki duruşunu özetleyen ölçülü bir irfan cümlesidir.
“El kârda”, kulun dünyayı terk etmesini değil; dünyada emanet bilinciyle durmasını ifade eder. Uşşâkî yolunda derviş, işi ve vazifeyi bırakmaz. Aksine, helâl kazancını temin eder, sorumluluğunu yerine getirir, kendisine verilen görevi ihmal etmez. Dünya ile ilişki koparılmaz; fakat dünya maksat hâline de getirilmez.
“Gönül yârda” ise, kalbin asıl yönelişini bildirir. Kulun eli işteyken, gönlü Hakk’a bağlıdır. Gönül, kazanca, mevkiye yahut menfaate bağlanmaz. Bağlandığı yer Yârdır. Bu, kalbin sürekli Hakk’a yönelmiş olması, O’ndan kopmamasıdır.
Bu sözle anlatılan hâl, iki ayrı hayat yaşamak değildir.
Bilakis tek bir istikameti korumaktır:
Zâhirde düzen ve sorumluluk,
Bâtında bağlılık ve teveccüh.
Uşşâkî terbiyesinde denge esastır. Kul ne dünyayı bütünüyle terk eder ne de dünyaya bağlanır. El çalışır, gönül bağlanmaz. Ölçü budur.